woensdag 20 juli 2011

De brutaalsten hebben de halve wereld.

Maar de rest heeft de andere helft, dus komt het overeen. Met een bijna rood hoofd ben ik een gordijnenwinkel ingelopen en heb gevraagd of ze wel eens stalen hebben van vitrage of overgordijnen waar ze niks meer mee doen. "O ja, zoveel als u wilt". Joepie! Ik mocht mee naar het atelier en onder de tafels lag een hele berg stoffen, soms kant en klare gordijnen. Ik voelde me een kind in een snoepwinkel en mocht gewoon graaien zoveel ik wilde. Ik heb me nog wat ingehouden, maar met twee armen vol ging ik naar buiten. "Ben ik nu heel erg hebberig? Nee mevrouw, maar u mag het niet terugbrengen". Nee, wees maar niet bang. "Als u wilt, kom gerust nog eens langs. Ja, Graaaaaag".
Moet je zien wat ik gescoord heb. Veel soorten stof in ecru, ben ik dol op. Ook wat zwaardere velours gordijnstoffen, maar of ik die ga gebruiken?

Verder nog allerlei soorten vitrage en ribstoffen. Ik ben de koning te rijk. Vroeger zou ik dat nooit gedurfd hebben.

Over een poosje ga ik nog eens heel voorzichtig terug.